Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2007

Για να τελειώνουμε με την υπόθεση του θεού

Ο Θεός αποκλείεται να είναι ένας μαλάκας Εβραίος, καραγκιόζηδες Χριστιανοί!

Ο πατέρας μου είναι ένας κρετίνος, ένα γουρούνι, τον απεχθανόμουν παλιά που ήταν εύρωστος τον σιχαίνομαι και τώρα που είναι κατάκοιτος.

Η μητέρα μου είναι τόσο βλαμμένη που αν δεν υπήρχε τόσο έντονη χαρακτηρολογική ομοιότητα θα είχα την βεβαιότητα ότι οι γιατροί τής έδωσαν λάθος μωρό.

Έχω πει ψέματα σε όλους και για τα πάντα, γαμώ την κόλαση, ενίοτε λέω ψέματα ακόμα και στον εαυτό μου.

Έχω γαμήσει εκατοντάδες γυναίκες, έχω αφήσει κοριτσάκι δεκαπέντε ετών έγκυο, έχω γαμήσει παντρεμένες, αρραβωνιασμένες ακόμα και γκόμενες φίλων μου.

Έχω φθονήσει όσους είχαν την τύχη να έχουν κάτι παραπάνω από εμένα, συχνά φθονώ ακόμα και την πρόσκαιρη τύχη των απελπισμένων.

Έχω πράξει έτσι ώστε να εμποδίσω τους άλλους να εκμεταλλευθούν την εύνοια της τύχης. Άλλωστε, δεν την δικαιούνται και αν τούτο δεν φανερώνει την αλαζονεία μου τότε τι...

Λαιμαργία! Τι είναι αυτό πάλι, είναι αμάρτημα μαλάκα Καθολικέ Χριστιανέ; Τέλος πάντων, έχω φάει ένα ταψί γαλακτομπούρεκο μονομιάς και ένα Πάσχα έφαγα του σκασμού.

Και αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά να προσθέσω και αυτό που έλεγε ο αείμνηστος θείος Φώτης: γαμώ όλους τους αγίους σε ένα μπουκάλι με πώμα!

Στείλε με στην κόλαση αν μπορείς ηλίθιε, Εβραίε θεέ. Σε έχω για τα αρχίδια μου...